-
1 йодрык
сущ.; прям.; перен.кула́к || кула́чный; рукопа́шныййодрык зурлыгында — величино́й с кула́к
йодрык белән кыйнау — избива́ть (бить) кулака́ми
йодрык көченә таяну — опира́ться на си́лу кулака́
йодрыкка йому — зажа́ть (брать) в кула́к; сжима́ть, сти́скивать в кулаке́
бердәм йодрык булып һөҗүм итү — уда́рить еди́ным кулако́м
йодрык сугышы — кула́чный бой
йодрык җәзасы — кула́чная распра́ва, кула́чное наказа́ние
••йодрык ашау (алу) — отве́дать кулако́в (тумако́в)
йодрык кесәдә (йодрыкларны кесәдә йөртү) — держа́ть (име́ть) ка́мень за па́зухой
йодрык күрсәтү — грози́ть кулако́м
йодрык хокукы — кула́чное пра́во
йодрыкка ирек бирү — дать во́лю кулака́м (рука́м)
йодрыкка йодрык килеп сөйләшү — би́ться (дра́ться) на кулачки́ (на кулака́х)
йодрыкка йомарлау — зажа́ть в кула́к
(бер) йодрыкка туплау — собра́ть в кула́к кого, что
йодрыкта (йодрык эчендә) тоту; ( йодрык эченә алу) — держа́ть в кулаке́, зажа́ть в кула́к
йодрыктан баш чыкмау — жить под тумака́ми